Op zondag wordt er niet gewerkt in Frankrijk, dus mocht ik na de wedstrijden nog een dag langer in het Franse Wimereux blijven.
In afwachting van het advies van experts of de as van de boot trailer gerepareerd kan worden of dat de trailer alsnog op transport gestuurd zal worden terug naar Nederland.
De Aha-erlebnis, altijd weer een bijzonder moment tijdens de trainingen op het water.
Als er geen kwartje, maar een rijksdaalder lijkt te vallen. Dat er tijdens een snelheidstraining ineens doorgeschakeld wordt naar de 6e versnelling en het allemaal nog harder blijkt te kunnen.
Voor een trainer is dat genieten met een hoofdletter G.
Hier hou ik wel van, ambitieuze sporters die niet bang zijn voor een kleine uitdaging. Opdrukken in ruil voor likes op Facebook.
Sara Wennekes doet op een avond lachend 390 push-ups, omdat ze de dag er voor 78 ‘vind ik leuks’ mocht ontvangen voor haar uitdaging.
De laatste vijf tellen wat mij betreft zelfs dubbel. Dikke duim omhoog voor Sara.
Visualiseren is een leuke methode om veel te zeggen met weinig woorden. Door beelden in te leggen in de gedachten van anderen kun je heel snel een boodschap overbrengen. Het werkt het beste als je alle zintuigen weet te beïnvloeden.
Het thema van de trainingen in september was: “windsurfen als een fietskoerier in New York“. Met het accent op: extreme alertheid, waanzinnig waarnemen, snelle beslissingen kunnen nemen. Zelfverzekerd over je handling met je materiaal en de omgeving plus een topfitte conditie, lenig, flexibel en krachtig zijn.
De reportage Line of sight van Lucas Brunelle is meerdere malen vertoond op het grote scherm in het trainingscentrum in Almere. Bekijk ook de volledige versie van de reportage van Alley cat racers in New York, London en diverse andere grote steden over de hele wereld.
Halverwege juni heb ik mezelf een racefiets kado gedaan. Ik betrapte mezelf er op dat ik steeds vaker op de mountainbike over de vlakke wegen aan het fietsen was. Leuk en aardig, maar dat gaat op een racefiets net even wat lekkerder.
Nu 12 weken en 1.400 kilometer later, ben ik al 1 x met fiets en al over de kop gegaan, pas 2 x zeiknat geregend en toch al 3 x geluk gehad dat het stoplicht op groen sprong toen ik aan kwam rijden.
Geen idee hoe lang ik het nog vol ga houden zodra het regenseizoen begint, maar de woon-werk trips naar Scheveningen (27km) of Berkel & Rodenrijs (34km) zijn me deze zomer best goed bevallen.
Trips van 35 kilometer begin ik nu zelf ook als kleine stukjes te ervaren. Een jaar geleden voelde dat voor mij nog als een soort van wereldreizen.